خسته شدم

[lalefatahi]

سلام . خسته نباشید.
من قبلا در این تالار مشکل خودم رو عنوان کرده بودم (لجبازی) و با راهنمایی های آقای عزیزی خیلی از مشکلات حل شده و من ازشون ممنون هستم .
ولی این بار یه مشکل دیگه دارم . قبلا گفته بودم که همسرم کارش رو از دست داده بود و یه مدت هستش که میره سر یه کار جدید و من زیاد از این کارش خوشم نمیاد و احساس حقارت میکنم . مسئله ای هستش که مدام تو فکرم هست و مشغولم کرده .
همونطور که قبلا گفته بودم مادر شوهرم و من با هم مشکل داریم . البته زیاد بروز نمیدیم ولی خب مشکل ،مشکل دیگه. بازم بعد از چهار سال زندگی حق نداریم با همسرم بیرون بریم، یک بار نشده اون بمونه خونه و ما با هم بریم بیرون . حتی باور نمیکنید . امسال عید با این که فامیل های من تعدادشون خیلی کمه ولی هر وقت ما دوتایی بریم عیددیدنی با همسرم دعوا میکنه که چرا رفتیم . تازه یه بار هم که شب خواستیم بریم خونه عموی من برای عیددیدنی گفتش که من بیام تو ماشین دم در بشینم و شما برید بیاید . آخه به نظرتون این حرف درسته . هیچی دیگه اون شب نرفتیم و من و همسرم با هم دعوای شدیدی کردیم . به طوری که همسرم رو دست من همچین زد که 20 روز کبودیش از بین نرفت و جرات نکردم به پدرم بگم . چون اگه میگفتم همسرم رو همونجوری زنده به گورش میکردن.
خلاصه یا باید ببریم بذاریم خونه یکی از بچه هاش و یا نمیتونیم بریم بیرون . اگه خدای ناکرده ناپرهیزی کنیم و یک بار بریم بیرون انقدر با همسرم تماس میگیره و خودش رو به مریضی میزنه که تا مجبور شیم برگردیم خونه . اصلا از دستش آسایش نداریم .
این کار مادر شوهرم حتی وقتی ما به خونه خانواده من میریم (خانه پدریم ) تمومی نداره . چندبار تماس میگیره که دیگه پاشیم بریم خونه . با وجود اینکه خونه یکی از بچه هاش هست. اینکار باعث عصبی شدن من و خونواده م میشه . طوری که دیگه همه صداشون دراومده . حتی پدرم که زیاد با این چیزها کاری نداره عصبی میشه . میترسم با عصبانیت پدرم کار به دعوا بکشه .
دیگه خونوادم تحمل ندارن . تو این 4 سال تیکه ای نبوده که به من نگفته باشن . همه ش میگن تقصیر خودته . اون پسره در حد تو نبود و رفتی خودت رو بدبخت کردی. میگن شما با اجازه ی یه پیرزن حق زندگی دارید ، اگه اون اجازه نده شوهرت هیچ کاری نمیتونه انجام بده . تازگی ها هم من مجبور شدم سرویس طلام رو به خاطر خرید خونه بفروشم . که این بیشتر عصبی شون کرده .
به خدا دارم داغون میشم . از یه طرف حرفهای خونواده خودم زجرم میده و از طرف دیگه همسرم ول کن مادرش نیست . خیلی وقتها میبینم خونوادم حق دارن و همسرم در حد من نبوده و زندگی رو باختم . چند بار قطعی تصمیم به طلاق گرفتم ولی نتونستم . نمیدونم چکار کنم . کمکم کنید

[setare soheil]

سلام عزیزم
چرا مادر شوهرتون پیش شما زندگی میکنند؟بقیه فرزندانشون دختر هستند یا پسر؟شما از ابتدای زندگی یا ایشان چگونه رفتار میکردید؟آیا رفتار صحیحی با مادر شوهرتان داشتید ودارید؟

[lalefatahi]

سلام . ما از اول زندگی مون پیش مادرشوهرم زندگی کردیم . یعنی خونه پدری همسرم . البته دو تا واحد مجزا. ولی مادر شوهرم از همون دوران نامزدی تو هر کار ما دخالت میکرد و اجازه نمیداد ما خودمون کارهامون رو انجام بدیم.
منم از همون اول کینه به دل گرفتم و دلم باهاش صاف نشد. البته تا میومدم رابطه مو خوب کنم بازم یه جایی، کاری میکرد که از دستش عصببی شم .
همسرم به غیر از خودش 4  تا برادر دیگه داره که همه شون ازدواج کردن و 2 تا هم خواهر داره که اونا هم سر زندگی شون هستند. اینو بگم که اونا هیچ کدوم به اندازه همسر من به مادرشون رسیدگی نمیکنن و همیشه از بار مسئولیت نگهداری مادرشون شونه خالی می کنن/ اینه که همسرم مجبوره همیشه هوای مادرش رو داشته باشه

[موج آبی]

سلام
به هرحال مادرشوهرتون پیش شما زندگی میکنن بهتره که با همسرتون صحبت کنید که همیشه قرار نیست که کنار هم باشید و بهتره که جایی میرید به ایشون نگید مادرشوهرتون چون تنهان برای همین وابته به همسرتون شدن
و اینکه این حقو به خودشون میدن که همیشه کنار همسرتون باشن
بهتره با همسرتون منطقی صحبت کنید