هنگامی که کودک شروع به صحبت کردن می کند، به او پاسخ مثبت دهید
یاد بگیرید که هرگاه کودک تلاش می کند از زبان استفاده کند و حرف بزند، به او پاسخ مثبت دهید. یعنی به هر چه که می گوید گوش دهید، آن را تکرار کنید و اطلاعات بیشتری در مورد موضوع یا چیزی که نظرش را جلب کرده به او بدهید. بهترین زمان برای آموختن زبان هنگامی است که کودک شی را به طرف شما می آورد (مثلا جغجغه) و برای نامیدن آن کلمه ای اشتباه بر زبان می آورد. در این هنگام علاقه و توجه او متوجه شی شده است و به شما نزدیک شده تا نحوه کار ان را به شما نشان دهد. پاسخ مناسسب و خوب شما این است که در حال انجام دادن هر کاری که هستید، آن را کنار بگذارید، به کودک نگاه کنید و لبخند بزنید و به جای اینکه به او بگویید (این یک جغجغه است) با جمله (چی توی دستت گرفته ای؟) او را دعوت کنید تا در مورد جغجغه بیشتر صحبت کند. اگر با این کار نتوانستید حرف بیشتری از کودک بکشید، کافی است به او بگویید ( این یک جغجغه است، می توانی بگویی جغجغه؟) اگر کودک توانست لغت را به زبان بیاورد، او را تشویق و تحسین کنید. در غیر این صورت اصلا نگران نشوید، در آینده فرصت های دیگری برای اموختن وجود خواهد داشت. کودکان نوپا می توانند از این ارتباطات برای یادگیری زبان استفاده بسیار کنند، بویژه از ارتباطاتی که کوتاه و مختصر هستند و اغلب اتفاق می افتند.
الگوی زبانی مناسبی به کودک ارائه دهید
سعی کنید از کودکانه صحبت کرده بپرهیزید. با گفتن جملات کامل، و درست تلفظ کردن، الگوی زبانی خوب و مناسبی به کودک بدهید. اگر افراد بزرگسال از جملاتی استفاده می کنند که تا حدودی دشوار هستند و کودکان به سختی می توانند آنها را ادا کنند، کودکان می¬توانند سریعتر نحوه درست صحبت کردن از لحاظ دستوری را یاد بگیرند. همچنانکه کودکان بزرگتر می شوند، اغلب بعضی از لغاتی را که نمی دانند می پرسند و از این طریق بر میزان گنجینه لغات خود می افزایند. البته هرگز نباید از جملات بسیار پیچیده که لغات ناشناخته زیادی برای کودک دارد استفاده کنید.
برای کودک توضیح دهید به چه کاری مشغول هستید
کودکان اغلب از نگاه کرده به والدین خود هنگام انجام دادن کارهای مختلف، مثلا تمیز کردن اتومبیل و جارو کردن، لذت می برند. حتی اگر بتوانند به نحوی در کارهای آنان شرکت کنند و یا در حین کار با آنها صحبت کنند، لذتشان بیشتر می شود. با صرف وقت و توصیف کارهای خود می توانید کودک را به صحبت کردن ترغیب کنید. توصیف اتفاقات عادی و روزمره، مانند کندن علف های هرز باغچه، آشپزی، خیاطی، مراقبت از یک نوزاد و یا ساختن چیزی، اغلب حس کنجکاوی کودک را تحریک می کند و کودک تشویق می شود سوالات بیشتری بکند.
احساسات، نظرات و لذت های خود را با کودک تقسیم کنید
جنبه دیگری از توصیف کارها، شریک کردن کودک در احساسات و تجربه های خودتان است. برای کودک تعریف کنید که در روز چه اتفاقاتی برای شما رخ داده، چه چیزهایی شما را سرگرم کرده است یا در مسیر خانه تا محل کارتان چه چیزهایی دیده اید و با چه کسانی صحبت کرده اید. اطلاع رسانی در مورد خود مهارتی است که بعضی از والدین از آن برخوردار نیستند. افرادی که می توانند چنین کاری بکنند اغلب این مهارت را از والدین خود الگو گرفته اند. در ضمن با صحبت کردن در مورد خودتان می توانید علاقه کودک نسبت به دنیای لغات را برانگیزید.
برای کودک منبع اطلاعاتی باشید
بدیهی است که والدین بیش از کودکان دنیای پیرامون خود را می شناسند. آنها می توانند و باید مراکز اطلاعاتی کودکان خود باشند. با پاسخ به کودک، آن هم با زبان قابل فهم، می توانند او را به سوال کردن تشویق کنید. این کار صبر و حوصله فراوان می خواهد و در ضمن باید راغب باشید که هرگاه و هر بار کودک خواست. دست از کار خود بکشید و به او پاسخ دهید. والدینی که به کودک سه ساله خود می گویند (این  قدر سوال های احمقانه نکن) ، اهمیت این مهارت در رشد کودک را درست درک نکرده اند. در ضمن کودکانی که از والدین خود سوال نمی کنند، رابطه بسیار ضعیفی با والدین خود دارند.
در مورد بازی کودک اظهارنظر کنید
بعضی از والدین قادرند بدون مسلط شدن یا اداره کردن، در بازی کودکان خود شرکت کنند. راز این کار حضور داشتن در کنار کودک و نظارت کردن است. هنگامی که کودک مشغول بازی است، به او نگاه کنید و طوری با او صحبت کنید که بدون دخالت کردنتان در بازی، علاقه او نسبت به آن فعالیت بیشتر شود. بهترین روش این است که درباره بازی یا فعالیت او سوالی بکنید. (عروسکت کجا خوابیده؟) (آن آبی ها دارند کجا می روند؟)
برای کودک کتاب بخوانید
کودکان نوپا عاشق این هستند که یک نفر با علاقه زیاد برایشان داستان بخواند و آنها به عکس های آن نگاه کنند، بخصوص هنگام خواب. از همان اوایل زندگی نوزادان و کودکان، باید برای آان کتاب بخوانید. دنیای لغات در کتاب ها جان می گیرند. والدین باید کتاب های خوبی در دسترس داشته باشند و به طور منظم دست کم یک بار در روز برای کودکان خود کتاب بخوانند. هم پدر و هم مادر باید در این کار شرکت کنند. اما اگر کودک مایل است کار دیگری انجام دهد، هرگز او را وادار نکنید تا به داستان شما گوش کند.
 


منبعsy90.ir