-
2013_03_28, 11:04
بالا |
پست 1
آیا باید این موضوع رابهش بگم ؟
سلام من کامران 21 سال سن دارم ..دوسال میشه عاشق دخترخاله ام هستم ..اولا فکر میکردم هوسه یه مدت بعد فراموش میکنم ولی تاحالی 2 سال میشه اصلا نتونستم فراموش کنم اورا باوجودیکه حتی یک بارهم اورا ندیدم توی این مدت چراکه در استان دیگه زندگی میکنه...اونم 17 سال سن داره ودرازنگاه مالی توپ...ولی من ازنگاه مالی متوسط هستم ...دیگه خسته شدم تصمیم گرفتم بگم به نظرشما درست اینکارم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ لطفا رهنماهی کنید
-
-
2013_03_28, 12:01
بالا |
پست 2
RE: آیا باید این موضوع رابهش بگم ؟
سلام دوست عزيز به همياري خوش آمديد:
چطوري ايشون رو نديده عاشق شديد؟ به كسي هم در اين مورد گفتيد؟ چقدر نسبت به ايشون شناخت داريد؟ شاغل هستيد؟ سطح فرهنگي و اقتصادي هر دو خانواده؟
-
-
2013_03_28, 14:16
بالا |
پست 3
RE: آیا باید این موضوع رابهش بگم ؟
سلام ..من حدود دوسال پیش ازنزدیک دیدمش ولی ازاون موقع تاحال از نزدیک ندیدمش ...درکل آدم خجالتی هستم وتنها به برادرم گفتم ولی اوهم به من میگه که شما برای هم ساخته نشدیم وفراموشش کن ....رشته کامپیوتر میخونم ...وشغل فعلا ندارم ...سطح فرهنگی ما مشابه ولی اقتصادی فرق میکنه ... وشناخت کافی نسبت به او دارم .
-
-
2013_03_28, 18:47
بالا |
پست 4
RE: آیا باید این موضوع رابهش بگم ؟
سلام به نظر من بهتره رسما باهاش در میون بگذارید از بلاتکلیفی و حسرت در آینده بهتره اگر مثبت بود که بهتر اگر نه که باری از ذهنتون خارج شده در مورد وضعیت مالی به نظرم در درجه ی اخر هست به جهت اینکه شما ابتدای راه هستید
-
-
2013_03_29, 12:02
بالا |
پست 5
RE: آیا باید این موضوع رابهش بگم ؟
سلام دوست عزيز :
ببينيد اگر هدف ازدواج است و اگر شما شناخت نسبی از دختر مورد نظر پیدا کرده اید بهترین کار درخواست رسمی از ایشان برای ازدواج است. اما با توجه به این که می گویید در حال تحصيل هستيد و همينطور شغلي نداريد و از آنجا که هنوز سربازي هم نرفتيد بهتر است صبر کنی.
این صبر می تواند دو فایده هم داشته باشد:
یکم>رسیدن به دروس و اتمام هرچه سریع تر بدون مزاحمت های فکری
دوم> زیرنظر داشتن دختر مورد علاقه بدون اینکه مستقیما به او ابراز علاقه کنی
سوم>آمادگی خانواده ها برای ازدواج شما دو نفر..........................
در نظر داشته باش تنها گفتن اینکه برای ازدواج آماده ام کافی نیست باید در عمل هم نشان دهی و این عمل همانا "صبر" است که یکی از اساسی ترین شروط زندگی زناشویی است.بنابراین نباید ترس از دست دادن داشته باشی..زیرا این ترس آفت عشق است
اما اگر تصميم گرفتيد به خانواده اين مسئله رو عنوان كنيد برای مطرح کردن چنین موضوعی ابتدا باید هدف و معیارها و
داشته هایت را مشخص کنی؟
آیا معیارهایی که مدنظر تو و خانواده ات است در آن دختر موجود است اصلا خانواده دختر و پسر تناسبی دارند؟
آیا داشته ای داری؟ منظور از داشته تنها شامل مادیات نیست زیرا مادیات لازمه ولی کافی نیست منظور این است که آیا شما هم اکنون می توانی مسئولیت یک خانواده را برعهده گیری؟ آیا تا حال مسئولیتی برعهده داشتی؟
و هزاران آیاهای دیگر...........
پس شرط اول آگاهی و شناخت خود است.
شرط دوم خانواده ایست که در آن زندگی می کنی اگر پدر و مادر منظبت و سخت گیری داری توصیه می کنم یکباره سر اصل موضوع نروی.
بهتر است ابتدا با مادرتان قدری در مورد افراد ازدواج کرده صحبت کنی و سپس بگویید من هم نیاز دارم یک روزی ازدواج کنم اما نظر شما برایم خیلی مهمه...می خواهم مرا راهنمایی کنید تا راه را اشتباه نروم....زیرا شما تجربه ای فراوانی دارید...
سپس بگویید مادر به نظرت زن خوب چه ویژگی هایی دارد؟ و رفته رفته و کم کم سر صحبت را باز کنید و بگویید شخصی مانند خصوصاتی که شما گفتید نظرم را جلب کرده آیا می توانم به او مانند همسر آینده فکر کنم؟
کلا بهتر است ابتدا بگویید نظرتان برایم بسیار مهم است برای همین می خواهم باهاتون مشورت کنم تا راهنماییم کنید و در آخر موضوع را بگویید هیچ ترسی به خودت راه نده ولی قبل از گفتن بیاندیش ببین آیا توانایی برعهده گرفتن چنین مسئولیتی را داری یا نه؟
موفق باشيد 
-