عقبة بن ابی معیط با رسول اکرم(ص) نشست و برخاست داشت ولی هنوز اسلام نیاورده بود. روزی پیامبر را به مهمانی دعوت کرد. پیامبر (ص) فرمود: من در مهمانی حاضر
می شوم ولی لب به غذا نمی زنم مگر این که تو مسلمان شوی. عقبه این کار را کرد. دوستانش که از این کار مطلع شدند، او را از خود راندند و سرزنش کردند و او در جواب
آن ها گفت: من از عمق دل اسلام نیاوردم بلکه به این خاطر که او از غذایم بخورد، شهادتین را گفتم.
    دوستانش به او گفتند که اگر می خواهی با ماباشی باید بر روی پیامبر آب دهان بیندازی.
     او نیز قبول کرد و به روی پیامبر آب دهان انداخت ولی آب دهانش به روی مبارک پیامبر نرسید بلکه به عقب برگشت و به صورت خود او رسید و دو گونه ی او را سوزاند و اثر آن تا پایان عمرش بر صورتش باقی ماند.